Obie CTA odrzuciły nominacje Lijo i Garcíi-Mansilli i ostrzegły przed „tendencją autorytarną”

Obie CTA odrzuciły dekretem nominację Ariela Lijo i Manuela Garcíi-Mansilli na stanowiska w Sądzie Najwyższym i oskarżyły rząd o działanie z „arogancją” i bez poszanowania instytucji. Obie organizacje przestrzegły przed „nową degradacją demokratycznego współistnienia” i zauważyły, że środek ten ma na celu „zagwarantowanie bezkarności” w kontekście skandalu kryptogate .

We wspólnym oświadczeniu CTA de los Trabajadores i CTA Autónoma zakwestionowały decyzję prezydenta Javiera Milei , stwierdzając, że „ukrywa ona prawdziwe powody, dla których nie zostały one ratyfikowane przez Senat”. Zwrócili również uwagę, że Lijo otrzymał ponad 30 zarzutów , a García-Mansilla kolejne 20 , co, jak wskazali, podważa ich „predyspozycje” do zajmowania najwyższego sądu w kraju.

Związki zawodowe potępiły fakt, że mianowanie na mocy dekretu narusza zasady poszanowania instytucji Republiki . „W kolejnym niedemokratycznym akcie i z całkowitą arogancją Milei postanowił ominąć parlament i nalegać na tych sędziów” – powiedzieli. W tym kontekście opisali stanowisko prezydenta jako „niepokojącą autorytarną tendencję” i oskarżyli go o „stałe atakowanie Konstytucji Narodowej i praw ludu”.

Członkowie opozycji również wyrazili swój sprzeciw wobec tej decyzji. Kilku przywódców uznało, że nominacje na mocy dekretu stanowią atak na Kongres i naruszają podział władzy. Niektóre sektory rozważają nawet skierowanie sprawy do sądu , aby powstrzymać działania rządu.

Związki zawodowe ostrzegają, że polityka Mileia ma na celu „skoncentrowanie absolutnej władzy w kraju” i wskazują, że mianowanie Lijo i Garcíi-Mansilli może mieć wpływ na przyszłe sprawy sądowe, które są wrażliwe dla obecnej administracji. „Oczywiste jest, że jest to manewr mający na celu zagwarantowanie bezkarności Mileia i jego najbliższego otoczenia” – stwierdzili.

Na koniec wezwali społeczeństwo do „obrony demokracji i instytucji”. W związku z tym podkreślili, że władza wykonawcza „powinna promować i szanować” demokratyczne współistnienie, ale zamiast tego pogłębia „klimat permanentnej konfrontacji”.